Vorige week liep ik de hele week met gespannen schouders en nek rond en na dit weekend zijn al deze spanningen weg nu een belangrijke knoop voor mij is doorgehakt. Ik had wel een zetje nodig om dit te beslissen, maar rond is de beslissing dan toch.
Ik heb Ja gezegd tegen samenwonen met mijn vriend in Leiden.
Dat hij al langer in de veronderstelling was dat dit het plan was en ik nog aan het beslissen was of ik dit wel wilde laat ik voor het gemak even achterwege....
Gelukkig is hiermee een voor mij onduidelijke en ingewikkelde tijd nog niet voorbij! Gelukkig blijf ik werkzoekend, maar dan binnenkort in Leiden.
Dat het hele verhuizen makkelijker gezegd als gedaan is lijkt mij duidelijk. Om als echte Bredanaar richting de randstad te verhuizen is niet niets. Ik ga dan ook maar goed beginnen met het beleven van de 3 oktober viering volgende week. Schijnt een behoorlijke happening te zijn in Leiden, dus moeten we daar bij zijn!
Om als een man en een vrouw te gaan samenwonen is ook een uitdaging lijkt mij zo. Het blijft toch een verschil tussen de 2 seksen.
En dan als laatste om als Evelien, die behoefte heeft aan rust en ruimte, te gaan samenwonen is helemaal een uitdaging. Laat staan de uitdaging aan Hem om samen te wonen met een Evelien!
