Inspiratie
Of ik nu in gesprek met ervaringsdeskundigen uit de psychiatrie ben over wat een goede en slechte hulpverlener is. Of hoe onbekenden mij vertellen dat mijn kwetsbaarheid mensen uitnodigt om hun verhaal te delen met mij. Of dat ik vertel wat mijn visie op jeugdwerkloosheid is aan studenten van de journalistiek opleiding voor het Leidsch Dagblad. Of dat ik door de lens van mijn camera zie dat iemand nog niet klaar is voor de volgende stap in haar rouwproces over het verliezen van haar baan. Of dat ik een mail krijg waarin bewondering wordt uitgesproken en een compliment krijg. Of een idioot idee voorstel aan mijn vriend waar hij dan een dag later nog serieus op terugkomt ook. Of een gesprek met een meisje die 21 was toen zij ziek werd, in een rolstoel eindigde en positief is.
Bij elke ontmoeting word mij bevestigt dat ik op de goede weg ben, en ondanks mijn negatieve zelfbeeld van vorig jaar, ik zeer zeker een goede hulpverlener, een fijn mens en iemand met een verhaal ben. Niet mis is ook de stoot energie die ik krijg van zulke ontmoetingen. Heerlijk!
Rust
Na mijn ontslag vorig jaar besloot ik dingen te gaan doen die ik al heel lang wilde gaan doen. Mediteren was er 1 van, met enthousiasme ben ik een cursus gaan volgen en ik heb genoten van elk moment. Jammer genoeg heb ik niet genoeg discipline om dit thuis, na de laatste sessie van de cursus, te blijven doen en was het voor mij alweer een half jaar geleden na mijn laatste meditatie. Tot vorige week toen ik terecht kwam bij Kundalini yoga. Hier was ik naar op zoek! Een plek en tijd in de week waar ik kan aarden en echt tijd voor en met mezelf heb. De eerste keer was al erg bevallen en ook de tweede keer was heerlijk en bijzonder. Op de serene plek die rust uitstraalt met veel wit en hout, een prachtige gong en witte doeken aan het plafond waarin ik wolken zie beleef ik anderhalf uur lang mijn eigen lichaam en ervaar ik een heerlijk rust die over mij komt. Ik laat de klanken van de muziek mijn lijf vullen, laat mijn gedachten voorbij komen en focus mij op de mantra "I AM". Een boodschap die bij mij binnenkomt en waarvan plotseling een glimlach zich vormt op mijn gezicht. Ik ben wie ik ben en ik ben blij.
Geluk
Vorige week ben ik voor het Leidsch Dagblad dus gesproken over wat ik vind van jeugdwerkloosheid, hoe ik het ervaar om jong en werkloos te zijn en wat ik denk dat de oplossing is. Door de vragen die mij werden gesteld gingen mijn gedachten op volle toeren draaien en heb ik een week nagedacht over een oplossing (zonder hierin echt succes te hebben), maar ook over de effecten van werkloos zijn. Nadat dit zo een aantal keer door mijn hoofd heeft gemaald kwam ik tot de conclusie dat ik eigenlijk een luxe positie:
- Ik heb een vriend die mij en hem financieel kan en wil onderhouden.
- Hierdoor heb ik geen verplichtingen naar uitkeringsinstanties.
- Ik zit niet op de sneltrein waar de meeste leeftijdsgenoten wel in zitten, heb tijd om stil te staan en om te zien wat er om mij heen gebeurt.
- Mijn tijd is verdeeld tussen betaald en onbetaald werk / activiteiten die ik leuk vind om te doen.
- Doe ik ervaring op in verschillende werkgebieden en samenwerkingsverbanden.
- Ondertussen ontmoet ik bijzondere, mooie, leuke, lieve en enthousiaste mensen die mij elke keer inspiratie geven of een mooie les leren.
