Stilstaan
Een paar weken voor vertrek was mijn hoofd leeg en mijn lijf moe. Ik kan het geen ongelijk geven, want ik was al een paar maanden met 1001 dingen tegelijk bezig. Van de stad leren kennen tot gave projecten uitvoeren met mensen die ik net kende. Allemaal hele gave dingen, maar schijnbaar kost dit ook allemaal energie en hersenruimte... Wie had dat gedacht?!
Toen ik voor de vijfde keer in dezelfde week serieus overwoog om bij de supermarkt te gaan smeken om een baan, besloot ik om het rustiger aan te doen. Ik maakte de uren die nodig waren, maar meer deed ik niet. Ik kreeg sterk de behoefte om knopen door te hakken en een plan te maken voor de rest van 2014. Hier was mijn vakantie naar Ierland perfect en ik besloot na deze vakantie een concreet plan voor de laatste maanden van 2014 te hebben.
Dit lukte dus niet...
En weer verder gaan!
Bij thuiskomst vertelde ik een vriendin van mijn mislukte poging tot een concreet plan maken. Zij begon nog net niet hard te lachen en vroeg mij: "Denk je echt dat je geen plan hebt gemaakt?"
Tijdens de eerste yogales na de vakantie was het opeens heel duidelijk.
Ik maakte een afspraak waar ik al te lang mee had gewacht en een week later was ik mijn eigen onderneming!
"Zie je wel dat je een plan had!" zei diezelfde vriendin tijdens het eten van een mini-feesttaart. Ik kon niet anders dan hard lachen.
