Tijd voor Talent

Ken je dat gevoel dat alles helemaal klopt? Dat de glimlach op je gezicht helemaal vanuit je tenen komt opborrelen? Dat alles wat je doet goed gaat? Dat iedereen die je ontmoet precies de juiste dingen zegt of doet? Dat je opeens een pagina op internet opent die je precies laat lezen wat je wil? Dat alle stoplichten op groen staan? Dat de trein aankomt en je de bus in kan lopen? Dat de regen stopt wanneer jij naar buiten gaat? Dat de bakker aan het einde van de dag nog jouw lievelingsbrood heeft?

Deze niet te stoppen energie vult mijn lijf om verandering te brengen. Deze verandering begint bij mezelf en hiervoor onderneem ik activiteiten die (soms mijlen) buiten mijn comfort zone liggen. Want als ik mezelf niet uitdaag hoe ga ik dan vooruit komen?

Leidse Praatjes
Weten jullie nog dat ik een paar maanden geleden schreef over het event Leidse Praatjes waar ik met knikkende knieën en zwetende handen binnenkwam? Vorige week maandag stapte ik hier wederom op dezelfde manier binnen. Misschien nog wel erger, want door de zenuwen was ik ook nog aan het ratelen geslagen. Tijdens de vorige bijeenkomst liet ik bij de organisatie vallen dat er in mijn hoofd een idee was ontstaan waarop ik meteen de vraag kreeg: "Kom je dit de volgende keer pitchen?"

SLIK! Hart in mijn keel en meteen zweet overal! Alles in mijn hoofd riep nee, maar ik zei JA!

Daar stond ik dus, na 20 keer oefenen van mijn praatje, met een microfoon in mijn handen en 30 paar vrouwenogen die mij aankijken. Boven hun hoofden ontmoette ik de ogen van mijn vriend, ik haalde diep adem en begon:

"Ik ben Evelien en ik kom jullie vertellen dat er meer mogelijk is."

Na de eerste zin gleed de spanning van me af, kwamen de woorden vanzelf en begon ik het zelfs stiekem leuk te vinden. Bij mij kwam de energie en enthousiasme pas echt los toen ik klaar was en ik van meerdere kanten complimenten kreeg, ik ontmoette mensen die met me mee willen denken en zelfs al mensen die mee willen doen! Het is echt zo gaaf, en geruststellend, om van onbekenden te horen dat je een goed idee in handen hebt.

Maar wat is dan dit goede idee?
Ik zie, lees en hoor veel over jongeren die niet doen wat ze willen, iets anders doen als waar ze voor geschoold zijn of die niet weten wat ze willen. Deze jongeren vol met energie, passie, enthousiasme en ideeën thuis op de bank laten zitten is zonde!

En daarom heb ik het volgende bedacht: Tijd voor Talent.

Tijd voor Talent is er voor de jongeren die na hun opleiding geen idee hebben wat ze nu goed kunnen of willen doen. De jongeren zullen dit gaan ontdekken door actief aan de slag te gaan met het organiseren van een activiteit, maar ook gaan ze aan de slag gaan met zichzelf. De activiteit die georganiseerd gaat worden kan van alles zijn; een koffie-drink-roulatie-systeem opzetten voor ouderen, een braderie organiseren voor het asiel of een straatfeest organiseren.

Aan het einde van het programma hebben de jongeren ontdekt wat hun talenten zijn en hoe zij die kunnen profileren naar werkgevers. Hiernaast zitten de jongeren niet stil, maar zetten hun talenten en tijd in om een activiteit te organiseren voor een door hun zelfgekozen doel(groep). Dit geeft de jongeren niet alleen structuur aan hun week, maar geeft hen ook weer ervaring die op de CV kan.

Ben je geïnteresseerd in Tijd voor Talent, wil je meedenken of meedoen? Klik hier of laat een reactie achter op deze blog.

Klik hier en ik mail je wanneer ik een nieuwe blog heb geschreven!

Meer ruimte voor mezelf maken

Hecht ik hier waarde aan? Ga ik het binnenkort gebruiken? Wat kan een ander ermee? Belangrijke vragen tijdens het opruimen. Ik schijn geen afscheid te kunnen nemen van de sjaal die mijn moeder heeft meegenomen uit Ecuador en ik kwam er achter dat ik nog meer schoenen had dan ik zelf dacht. In mijn kasten liggen spullen die nog nooit gebruikt zijn en spullen die ik nooit meer ga gebruiken. Als ik er over na ga denken is het eigenlijk vreemd dat ik al die ruimte in beslag laat nemen voor dingen die nutteloos zijn. 

Toen ik een half jaar geleden al mijn spullen met moeite in 1 verhuiswagen kreeg stond ik nog niet stil bij wat hier allemaal bij zat. Veel spullen bewaarde ik om te bewaren en andere spullen omdat ik ze cadeau had gekregen. Alle spullen kregen in ons nieuwe huis een plekje en het meeste staat daar na een half jaar nog steeds.

Inmiddels zijn sommige plekjes en kastjes leger geworden, omdat ik een paar maanden geleden terecht kwam op, en ik weet eigenlijk niet eens meer hoe ik daar terechtkwam of hoe de site heet, een pagina waar iemand zijn leven ging opruimen. (Klik hier voor een andere leuke site over dit onderwerp) Hij deed dit door elke dag 10 dingen weg te gooien, te verkopen of weg te geven. Ik was meteen enthousiast, want wat lijkt het mij heerlijk om meer ruimte in mijn hoofd te krijgen door minder afhankelijk te zijn van de ruimte vullende spullen in mijn leven. Een paar weken bleef dit in mijn hoofd ronddwalen, want net als met andere dingen in mijn leven heeft mijn hoofd wat langer de tijd nodig om mijn hart te kunnen volgen. Maar sinds dat mijn hoofd achter mijn hart staat heb ik een nieuwe hobby!

Als ik nu een vrije dag heb ga ik voor een kastje zitten, haal alles eruit en verspreid dit over de vloer. (Gelukkig hebben wij veel ruimte op de vloer, want soms komen er echt veel spullen uit 1 kastje!) Bij alles stel ik vragen. Welke waarde hecht ik hier aan en waarom? Ben ik van plan het ooit te gaan gebruiken of ligt het ruimte te vullen? Wil ik dit nog dragen of past het niet meer bij mij? Op deze manier heb ik inmiddels mijn kleurdozen meegegeven aan een oma voor haar kleindochter, een ketting gaat duidelijk een mooi 2e leven tegemoet bij zijn nieuwe eigenaar, een jasje wat me eigenlijk niet staat is terecht gekomen bij iemand die het wel staat, er zijn meer mensen blij geworden met hun ijzeren droogrekjes waar ik er 7 van had en heb ik met mijn kaarsenhouders bijgedragen aan de inrichting van een nieuw huis. 

Door het weggeven van mijn spullen ontstaat er een win-win-win-win situatie. Iemand is blij met mijn spullen, ik ben blij om iemand anders blij te maken en ik creëer zo meer ruimte in mijn huis en mijn hoofd. Ook denk ik veel bewuster na voor ik iets nieuws wil kopen "Kan ik zonder of heb ik het echt nodig?". 

Oh en nog een win is dat door deze opruimdrang mijn vriend is gestopt met zeuren over al mijn "zooi"  die in ons huis staat en die hij niet weer allemaal gaat verhuizen!

Klik hier en ik mail je wanneer ik een nieuwe blog heb geschreven!

Goed op weg

Ik woon nu bijna een half jaar in Leiden en ik ben weg van deze stad! De grachten die met mooi weer gevuld zijn met bootjes, de steegjes waardoor mijn routes nooit 2 keer hetzelfde zijn, de vliegtuigen die mij vaker naar de lucht laten kijken, het moeten stoppen voor een openstaande brug, de prachtige Burcht die als een geheime oase verscholen ligt tussen huizen, mijn prachtige achtertuin met een kinderboerderij en parkje en al de prachtige mensen die ik heb ontmoet maken dat ik met een enorme grijns terugdenk aan de afgelopen maanden. 

Nooit had ik kunnen bedenken dat ik zoveel zou meemaken in een korte tijd. Bij toeval, al geloof ik niet meer dat toeval bestaat na alles wat ik heb meegemaakt de afgelopen maanden, kwam ik tijdens de Leidse Praatjes borrel in januari Chiara tegen. Voor mij is dit een soort van kickstart geweest van hele gave momenten. Zo ben ik de mensen tegen gekomen waarmee ik nu een Start-up opzet die meer sociale cohesie gaat brengen in een randgemeente van Leiden(waarmee ik eerst een Snoezelkoepel heb gebouwd), heb ik tijdens yoga-avonden intens geluk en plezier mogen beleven, heb ik avonden in een kroeg thee en fristi zitten drinken, heb ik tijdens de Waarmaakdag ontdekt wat ik ga doen en heb ik vrienden gemaakt. Ik liet mij tijdens deze momenten niet tegenhouden door het stemmetje in mijn achterhoofd die bang was, maar liet mij leiden door waar ik blij van werd. Met als resultaat een hele blije en gelukkige Evelien!

Hoe de komende 6 maanden eruit gaan zien weet ik echt nog niet. Wat ik de afgelopen maanden heb geleerd blijf ik doen en dan ben ik er van overtuigd dat het onbekende vanzelf bekend wordt. Toch heb ik een kleine wishlist:

• Op vakantie naar Ierland met mijn vriend
• Eerste activiteit van de Start-up
• 4 dagen in de week werken (en dan niet als invaller)
• Concreet plan voor mijn eigen bedrijf

Laat je emailadres achter door hier te klikken en jij bent de eerste die het weet als ik een nieuwe blog heb geschreven!